از دوران دانشگاه بياد داريم که يک قانون نانوشته بنام «قانون مقدار ثابت» در مورد اساتيد دانشگاه وجود دارد که دانشجويان سينه به سينه آنرا به نسلهای بعدی دانشجويان انتقال می دهند و آن اين قانون است که : « هميشه ميزان حساسيت يک استاد به حضور و غياب دانشجويان + سواد استاد=مقداری ثابت.» حال با تعميم اين قانون به جامعه ايران و مخصوصا ايران بعد از انتخابات 88 می توان به مجموعه ای از اين قوانين مقدار ثابت رسيد.
1-ميزان درستی يک خبر + ميزان شدت تاييد آن خبر از سوی مسئولين حکومت = مقداری ثابت.
2- ميزان نادرستی يک خبر + ميزان شدت تکذيب آن خبر از سوی مسئولين حکومت = مقداری ثابت.
3-ميزان کارآمدی يک فرد + ميزان وابستگی آن فرد به حکومت = مقداری ثابت.
4-اندازه پينه بر روی پيشانی يک فرد + ميزان پايبندی آن فرد به اخلاقيات = مقداری ثابت.
5-ميزان افراطی گری يک بسيجي + ميزان رفتار های عقلانی او = مقداری ثابت.
6-ميزان بصيرت يک فرد + ميزان آگاهی های اجتماعی او = مقداری ثابت.
(منظور از بصيرت ، تعريف حکومتی بصيرت است.)
7-ميزان صداقت يک فرد مسئول + ميزان استفاده او از کلمات دين ، ولايت فقيه ، اسلام = مقداری ثابت.
آيا شما نيز مصاديق ديگر اينگونه قوانين مقدار ثابت را می شناسيد؟